01:00

Gün gelir kelimeler de tükenir. Hiçbir nehir aynı hızla sonsuza akmaz. Bir nesile sonsuz gelebilir ama sayılmaz. Kurur. Bir ressam ki şekilleri düşüncelerinden almamış olsun. Bir müzisyen ki sözleriyle besteler yazmasın.. Mümkün müdür bu? Konuşma olmasa da beynin içinde kişinin kendi sesinden uzak kelimeler bütünlüğü nasıl yadsınabilir? Konuş ey hücre! Ak kulaklarımdan beynime doğru. Sonra bul orada bir teli ve çal şarkını. Vakit henüz geç değil. Benim sonsuzluğum sınır bilmez. Ama var. Bir son bekliyor beni sonsuzluğumun içinde. Soyut imgelerle ertesi günü katleden ben için somutluk zemin zaten..