Köld!

Beynim bir at olsaydı, düşüp ayağını kırardı ve sonra kafasına sıkılırdı..

Hiçbir şeyden başka bir şey kalmamışken elimde hala daha eski duyguları hatırlamanın korkusunu yaşıyorum. Geçen gündü sanırım. Filmin tam ortasında, aklımı meşgul edecek binlerce zırvalıktan uzaklaşmanın en mümkün zamanında yağmur bulutu gibi indi üstüme "o" düşünce. O kelimesinin altında binlerce anlam aramaya gerek yok. Bir anlamı bile yok. Sadece uzun zaman önce kendimi kapattığım ve bu sayede her geçen gün artarak bana yük olmaya devam eden korkularımdan birini duyumsadım. Ben ki her şeyi reddetsem de duygularımın ölmemesine çabalamıştım. Bu uğurda kavgalarım oldu. Görünmez kanların aktığı onlarca kavga. Şimdi hiçbir şey yapmadan hepsinin, kontrolüm dışında gelişen alt kimliklerimin savaşında eridiğini görüyorum. Her şeye karşı hiçbir duyguyu keskin şekilde hissetmeyen birinin bunu bilmesinden değil görmesinden daha üzücü bir şey olmasa gerek.. Artık.

Sólstafir - Köld (Albüm)