2 Ocak 2012 Pazartesi

Başlangıçları sevmem..

Bir şeyleri kaybetmenin sıklığının verilenlerle doğru orantılı olması ne kadar da vahim. İçimizde saklı tutsak tüm düşüncelerimizi dünya altımızda yuvarlanıp, anlamını bulacakmış gibi. Ama gel gelelim ortalığa saçılmış her kelime insanın dirayetinden bir parça koparıyor. Acizliğimiz, içimizde yolunu bulamayan cümlelere destek çıkıyor..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder